SWARTBROEK – Terwijl de meeste mensen nog met hun eerste kop koffie worstelden, stond er in Swartbroek om klokslag 09:45 uur iets groots op het spel. De kampioenswedstrijd tussen het plaatselijke RKSVV 35+1 en de gedreven mannen van FC Cranendonck 35+1 werd afgetrapt. En groot werd het zeker, want de bezoekers uit Cranendonck hadden lak aan Brabantse bescheidenheid: met een klinkende 0-4 overwinning trokken ze de titel over de streep.
Don Leo, de grote inspirator en meesterstrateeg, had zijn manschappen in de kleedkamer nog één keer toegesproken over tactische looplijnen, onverzettelijke strijd en de tomeloze passie die hij op het veld wilde zien. De boodschap was helder: vandaag werd er niet gedeeld, alleen gewonnen. Het was alles of niets. En voor FCC werd het alles.
Onder het toeziend oog van hoofdsponsor Jos Martens, de geblesseerde maar goudwaarde-zijnde legendes Mark en Ron, én de onmisbare steunpilaren Bart en Rob, begonnen de bezoekers furieus aan de wedstrijd. De lokale scheidsrechter werd geassisteerd door niemand minder dan John, de immer oplettende vlaggendrager van FCC.
Vanaf de aftrap was duidelijk wie de baas was. RKSVV kwam er nauwelijks aan te pas, en werd teruggedrongen tot op eigen helft. Jan Feijen, Maurice, Maarten en Danny vuurden het ene schot na het andere af, waarbij de RKSVV-goalie al vroeg zijn ochtendgymnastiek kreeg voorgeschreven.
Toen gebeurde het. Bij een zeldzame uitbraak van de thuisploeg kwam de bal in de veilige handen van keeper Peter, die met de kalmte van een schaakgrootmeester het overzicht behield. Hij zag Jan Feijen diepgaan, leverde een magistrale uittrap af, en Jan – in volle sprint – nam de bal mee alsof die met elastiek aan zijn schoen vastzat. Eén-op-één met de keeper bleef hij ijzig kalm en schoof de bal beheerst in de rechterhoek van het doel: 0-1. De ban was gebroken.
Verdedigend stond FCC als een huis. Met Ad, Bart, Ruben en Frank werden de vuile meters met plezier gelopen. Op het middenveld heersten Johan en Maarten als veldheren, terwijl de flanken Jan Huijers en Maurice constant gevaar stichtten. Vlak voor rust was het opnieuw raak. Maarten legde aan voor een corner en leverde een loepzuivere voorzet af. Maurice, op de juiste plek, controleerde de bal koeltjes en schoof hem met uiterste precisie binnen: 0-2. De champagne kon alvast op temperatuur worden gebracht.
In de rust zette Don Leo nog eens de puntjes op de i. Hij bracht zijn geheime wapen: Frank de Tank, die met zijn onverzettelijkheid het strijdtoneel betrad ten koste van de noeste werker Ad. RKSVV probeerde nog wat terug te doen, maar stuitte telkens op een muur van organisatie en inzet, met Peter als rots in de branding achterin.
Tien minuten na rust volgde een aanval uit het boekje. Maurice vond Jan Feijen, die zijn directe tegenstander het nakijken gaf. Via een heerlijke één-twee met Danny belandde de bal weer voor Jan z’n voeten, ter hoogte van de penaltystip. Zijn afronding was fenomenaal: 0-3. En het publiek, inmiddels goed op temperatuur, ging uit z’n dak. Niet veel later completeerde Jan zijn hattrick door de bal brutaal tussen de benen van de keeper door te schuiven: 0-4. De bloemen konden besteld worden.
Don Leo, nooit te beroerd om zijn wisselbeleid tot kunstvorm te verheffen, besloot tot een dubbele ingreep. Tom en hijzelf kwamen binnen de lijnen, en ook André, de internationale parel uit Canada, maakte zijn opwachting in deze glorieuze kampioenswedstrijd. Maarten, die al droomde van een publiekswissel met slowmotion en staande ovatie, werd vervangen door Anthony, die voor het eerst in zijn loopbaan het woord “kampioen” mocht proeven en hoe zoet smaakte dat!!
De laatste minuten werden professioneel uitgespeeld. Geen fratsen, geen tegengoals, gewoon de klus afmaken zoals alleen kampioenen dat kunnen. En toen de scheidsrechter zijn laatste fluitsignaal blies, knalde de ontlading los: FC Cranendonck 35+1 is kampioen!
De platte kar ronkte al ongeduldig op de achtergrond, het bier stond koud en de verhalen zouden die dag met elke slok mooier worden. Deze onvergetelijke 4 mei zal nog lang voortleven in het collectieve geheugen van de FCC-familie.
Proficiat, helden van FCC 35+1 !!!
